دو سال پیش مجبور شدم پس‌انداز ده سالم (بله ۱۰ سال) را یک جا خرج خرید کامپیوتر جدید کنم. بخش مهم ابزار کارم است و نان‌‌آور. ارزانترین گزینهٔ ممکن هم تهیه شد. بخش دیگر ابزارم گوشی موبایله. ایشان در آستانهٔ ورود به هفتمین سالگردشان ریق رحمت را سر کشیدند. البته همان روز اول هم آش دهن سوزی نبود و (طبق معمول) از سر اجبار و نداری انتخاب شد.
ماه‌ها اضطراب هر روزهٔ مضاعف داشتم که «اگه این بره هوا چه خاکی به سرم بکنم؟» که بعد از ترکیدنش دیدم خاکی ندارم که به سر کنم. نیمهٔ پر لیوان.