کارگردان: لوی لوتوریه
نویسنده/تهیه کننده: لوک بسون
بازیگران: جت لی- مورگان فریمن- باب هاسکینز – کری کاندان

یخوام خیلی خلاصه در مورد داستانش توضیح بدم میشه این: داستان تبدیل یک انسان به یک سگ و بازگشتش به اصل خویش. خیلی مزخرف شد,نه؟ یه پیش فرض دیگه هم بدم و اون اینکه بازیگر کرکتر اول فیلم جت لیه. خوب این یعنی اینکه با یه فیلم اکشن روبروییم؟

اینا رو بذاریم کنار. اصل داستان اینه:
دنی(لی) از بچگی پیش عمو بارت(هاسکینز) بزرگ شده. بارت شرخره و دنی رو مثل یه سگ شکاری بزرگ کرده, جوری که وقتی قلاده اشو باز می کنه طرف رو تا سرحد مرگ می زنه.
یه روز برحسب اتفاق دنی از بارت دور می افته و میره پیش یه تعمیرکار پیانو(فریمن) و دخترخوانده اش(کاندان) که امریکاییند و برای تحصیل دختره موقتی اومدن انگلستان. ازش مراقبت می کنند و یواش یواش دنی دوباره به انسان تبدیل میشه.
ولی این همه ماجرا نیست.

حالا بریم سر اینکه چرا باید فیلم رو دید.
دلیل اول: جت لی واقعا بازی کرده. عجیبه ولی واقعا بازی کرده. خودش گفته مدتها روی حرکت های سگ ها مطالعه کرده. در ضمن این اولین فیلم رسما نه چندان اکشنشه.
دلیل دوم: فریمن و هاسکینز. دیدن این دو نفر به خودی خودش کم دلیلی نیست. مخصوصا هاسکینز.
دلیل سوم: طراح سکانس های اکشن فیلم یوئن وو پینگ. همون طراح سکانس های اکشن ماتریکس ها.
دلیل چهارم: فیلم از نظر تکنیکی چیزی کم نداره. لوتوریه و گروهش کارشون رو به بهترین نحو ممکن انجام داده اند. برای نمونه سکانس استخر رو نگاه کنید.
دلیل پنجم: موسیقی متنش. کار massive attack بی نظیره. نه تنها روی فیلم نشسته که خودش رو بدحوری توی گوش تماشاچی می چپونه.
دلیل ششم: لوک بسون. (توضیح که نمی خواد؟)