بابا یکی یاد این دهن بی صاحب مونده‌ی منو گل بگیره دنیایی رو راحت کنه.
هی من میگم ضد اجتماعم، مردم گریزم، نفهمم، حرف زدن بلد نیستم، تا یکی باهام خوش اخلاقی می‌کنه پاچه‌اشو می‌گیرم، هی یکی پیدا می‌شه می‌گه نه.

الان اومدم گند پریشبمو درست کنم، همچین ریـدم که با گه خوردن حقیقی هم نمی‌شه جمعش کرد. مقعد لق خودم، اعصاب و روان یه بنده‌ی خدای دیگه رو خراب کردم. اگه تا دو ساعت پیش فکر می‌کرد که یه کم خل وضعم الان مطمئنه که با یک روان پریش خطرناک طرفه.