بالاخره باید باهاش خداحافظی می کردیم, که کردیم. می دونم برای خودش از همه سخت تر بود ولی به روی خودش نمی آورد. چه میشه کرد ما هرجور که می تونستیم سعی کردیم که اینجوری نشه ولی شد. دست کم برای یه مدت نسبتا بلند تموم شد.

ولی برای همین مدت نه چندان کوتاه هم از شهرام خیلی ممنونم.

پ.ن: حاجیم کم ناراخت نیست: خداحافظ کافه کافکا!