نگاهش می کنم. نگاهم می کنه. پلک می زنم اونم پلک می زنه. چندین ساله که کارمون شده همین. هر کاری می کنم تقلید می کنه, شایدم برعکس هر کاری می کنه تقلید می کنم. کی می دونه؟
چند وقت پیش تصمیم گرفتیم دست برداریم, تصمیم گرفتیم هر کدوممون خودمون باشیم. ولی نتیجه از پیش معلوم بود. معلوم بود من نمی تونم از تصویر خودم فاصله بگیرم و تصویرم هم نمی تونه از من فاصله بگیره.
الان تصمیم گرفتم من بشم اون چیزی که اون که می خواد. بهتر بگم بشم اون چیزی که می خوام اون باشه تا خودم هم بشم همون!