نویسنده: kaambiz

همه چیز رو معلق کردم. پروژه ها رو خوابوندم، سفارش ها رو تحویل نمی دم (حتی اگه تموم شده باشند )، حس و حال هیچ کاری ندارم. شدم مرده‌ی متحرک.

آدم رو باطری نیم قلمی بگیره ولی چو نگیره. جناب آقای (چنابان آقایان ) نسبتا محترم با شخص شخیص شما هستم.

بعد از n سال سر و کله زدن با خودت تازه می رسی به این که «من چه کسم؟» تازه می فهمی که نه بابا این همه داشتی با یکی دیگه سر و کله می زدی. یه مدت دیگه که می گذره می فهمی هم قبلی خودت بودی هم بعدی. نتیجه چی میشه؟ خیلی ساده…

داره می ترکه. مخمو می گم. باز دارم قاطی می کنم. همه چی داره بر میگرده به وضعیت اون سال مزخرف و مسخره. بازم دارم صدای نحس خودمو می شنوم که میگه چه غلطی بکنم و چه غلطی نکنم. یکیشون وایساده اینور اون یکی اونور. می ترسم این دفعه بیشتر از دو تا باشند. می…

از تکرار تاریخ متنفرم مخصوصا وقتی که این تاریخ به حماقت ها و گندکاری های خودم مربوط میشه.

یه مدت اول به بقیه شک می کنی که نکنه ابله فرضت می کنند تو را. بعد از چند وقت به این نتیجه می رسی که نه بابا بندگان خدا فرض نمی کنند ابله هستی که ابلهانه باهات رفتار می کنند.